Το Υπουργείο Πολιτισμού ανακοίνωσε και επίσημα τα αποτελέσματα της επείγουσας σωστικής ανασκαφικής έρευνας που πραγματοποίησε η Εφορία Αρχαιοτήτων Λασιθίου υπό την διεύθυνση της προϊσταμένης της κ Χρύσας Σοφιανού, τη συνδρομή του καθηγητή Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ Γιάννη Παπαδάτου και 15 φοιτητών αρχαιολογίας και συντήρησης αρχαιοτήτων, που εργάζονταν στην ανασκαφή του Γαϊδουροφά στην Ανατολή Ιεράπετρας.
Το Υπουργείο Πολιτισμού επιβεβαιώνει ότι βρέθηκε κατά τύχη ένας ασύλητος λαξευτός θαλαμοειδής τάφος στο Κεντρί, Υστερομινωϊκής ΙΙΙΑ2-Β περιόδου (1400 – 1200 π.Χ.) όπου υπήρχαν δυο λάρνακες με τα οστά δυο ενηλίκων και 24 συνολικά κεραμικά αγγεία , σε άριστη κατάσταση δίπλα στις λάρνακες.
Στην ανακοίνωση που δημοσίευσε το Υπουργείο Πολιτισμού αφού έλαβε την λεπτομερή έκθεση της εφόρου Αρχαιοτήτων Λασιθίου κ Χρύσας Σοφιανού αναφέρει ότι, « επείγουσα σωστική ανασκαφική έρευνα διενεργήθηκε σε ελαιώνα που βρίσκεται τη θέση Ρουσσές περίπου 800 μέτρα βορειοανατολικά του χωριού Κεντρί Ιεράπετρας, όπου διαπιστώθηκε η ύπαρξη λάκκου διαμέτρου 1,20 μέτρων και βάθους μεγαλύτερου των 2,5 μέτρων. Μετά την ολοκλήρωση της ανασκαφής αποκαλύφθηκε θαλαμοειδής τάφος σκαμμένος στο μαλακό μαργαϊκό ασβεστόλιθο της περιοχής. Η πρόσβαση στον τάφο γινόταν με κάθετο όρυγμα ενώ η είσοδος είχε σφραγισθεί από αργολιθοδομή.
Το εσωτερικό του τάφου χωριζόταν σε τρείς λαξευμένες κόγχες. Στη νοτιότερη βρέθηκε μια ακέραιη κιβωτιόσχημη λάρνακα με το κάλυμμα στη θέση του. Στο εσωτερικό της υπήρχε ο πολύ καλά σωζόμενος σκελετός ενός ενήλικου ατόμου σε ισχυρά συνεσταλμένη στάση. Στο χώρο μπροστά από τη λάρνακα βρέθηκαν 14 ψευδόστομοι αμφορείς, ένας αμφοροειδής κρατήρας με συμφυές υποστατό και ένα κύπελλο.
Στη βορειότερη κόγχη βρέθηκε μια ακέραιη αλλά θραυσμένη λουτηροειδής λάρνακα χωρίς πώμα και στο εσωτερικό της ο διαβρωμένος σκελετός ενήλικου ατόμου. Στην περιοχή μπροστά από τη λάρνακα βρέθηκαν 6 μικροί ψευδόστομοι αμφορείς και δύο προχοΐδια. Όλα τα αγγεία είναι ακέραια, καλής τέχνης και άριστης διατήρησης.
Με βάση την κεραμική τυπολογία, και σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, ο τάφος μπορεί να χρονολογηθεί στην Υστερομινωϊκή ΙΙΙΑ2-Β περίοδο, περίπου από το 1400 έως το 1200 π.Χ.
Ο εντοπισμός του τάφου οφείλεται σε τυχαίο γεγονός και η υπόδειξη στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Λασιθίου έγινε από κάτοικο της περιοχής. Κοντά στην ανασκαφή υπήρχε ένδειξη για την ύπαρξη άλλου τάφου και η έρευνα συνεχίστηκε χωρίς όμως να αποδειχθεί κάτι τέτοιο.
Στη σωστική ανασκαφική έρευνα έλαβε μέρος ομάδα φοιτητών Αρχαιολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών».
Αναζητώντας την κ Χρύσα Σοφιανού στη Σητεία όπου βρισκόταν χθές το μεσημέρι για υπηρεσιακούς λόγους μας διαβεβαίωσε ότι, «ερευνήθηκε ολόκληρο το λιόφυτο αλλά και τα γειτονικά όπου εκτελούνταν εργασίες χωρίς να βρεθεί κάποια ένδειξη που να μας παραπέμπει σε δεύτερο μινωικό τάφο στο σημείο εκείνο.
Επειδή είναι η πρώτη ανασκαφή στην Ιεράπετρα, όπου έχουμε μινωικά ευρήματα, οπουδήποτε και αν βρεθούν στοιχεία η ενδείξεις ότι κάτι κρύβεται κάτω από τη γή, θα το ερευνήσουμε. Προς το παρόν όμως οι εργασίες στην επείγουσα αυτή σωστική ανασκαφή στο Κεντρί, έχουν ολοκληρωθεί».
Η Κρήτη TV και η Νέα Κρήτη παρακολούθησαν και κατέγραψαν τις προσπάθειες των αρχαιολόγων να φέρουν στο φώς τόσο σημαντικά ευρήματα του Μινωικού μας Πολιτισμού και είδαν με πόσο σεβασμό τιμούσαν οι Μινωίτες πρόγονοι μας τους νεκρούς τους. Διαπίστωσαν την αξία της κεραμικής τους τέχνης και την τεχνική τους που επέτρεπε να διατηρούνται αναλλοίωτα τα οστά των νεκρών τους για 1400 ολόκληρα χρόνια.
Η Μινωική κεραμική τέχνη που ήρθε στο φώς στις Ρουσσές απαντά και σε ένα διαχρονικό ερώτημα . Γιατί το Κεντρί να θεωρείται στα χρόνια της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας ως το «Θραψανό» του Νομού Λασιθίου; Μήπως η κεραμική τέχνη των Κεντριανών μαστόρων του 20ού αιώνα, έχει τόσο βαθιές ρίζες , που φτάνουν μέχρι τη Μινωική περίοδο;
