Μέτρα για να απορροφηθούν όλα τα παιδιά στους Παιδικούς Σταθμούς ζητά το ΚΚΕ με ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή προς τους υπουργούς Εσωτερικών και Εργασίας.
Συγκεκριμένα οι βουλευτές του κόμματος Μανώλης Συντυχάκης, Γιάννης Δελής, Λιάνα Κανέλλη, Χρήστος Κατσώτης, Νίκος Καραθανασόπουλος, Γιώργος Λαμπρούλης, Σταύρος Τάσσος και Θανάσης Παφίλης αναφέρουν:
«Έχοντας υπόψη τα οριστικά αποτελέσματα που δόθηκαν στη δημοσιότητα για τη δωρεάν φιλοξενία σε Παιδικούς Σταθμούς, Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ) και ΚΔΑΠ με Ειδικές Ανάγκες, στο πλαίσιο του προγράμματος του ΕΣΠΑ “Εναρμόνιση Οικογενειακής και Επαγγελματικής Ζωής” για τη σχολική χρονιά 2018-2019, αποδεικνύεται ότι τα μεγάλα λόγια της κυβέρνησης ότι τάχα θα διευρύνει τον αριθμό υποδοχής βρεφών και νηπίων στους Παιδικούς Σταθμούς, θα στηρίξει “τα φτωχά και άνεργα νοικοκυριά κατά προτεραιότητα”, είναι παραμύθια!
Με βάση τα στοιχεία της ΕΕΤΑΑ υποβλήθηκαν 161.360 αιτήσεις παιδιών και έλαβαν το πολυπόθητο εισιτήριο του voucher μόλις 93.611!
Πάρα τις πομπώδεις διακηρύξεις για τη δήθεν δημιουργία νέων Παιδικών Σταθμών τελικά είναι ακόμη περισσότερα τα παιδιά που αποκλείονται και φέτος, 15.455 βρέφη και 29.678 νήπια από τους Βρεφικούς και Παιδικούς Σταθμούς και 21.958 παιδιά από τις δομές των ΚΔΑΠ. Είναι παιδιά που οι οικογένειές τους καταγράφονται σε ποσοστό 65% ως άνεργοι και μερικώς απασχολούμενοι και με εισόδημα από 0 έως 12 χιλιάδες ευρώ σε ποσοστό 81%!! Ωστόσο ο πραγματικός αριθμός των παιδιών που μένουν εκτός είναι πολύ μεγαλύτερος, καθώς πολλές οικογένειες δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής στο πρόγραμμα και κατά συνέπεια δεν κατέθεσαν αίτηση. Οικογένειες που δεν θα μπορέσουν, σε μεγάλο βαθμό, να ανταποκριθούν στα τροφεία των δημοτικών Παιδικών Σταθμών (εφόσον καταφέρουν να βρουν θέση), πόσο μάλλον στα δίδακτρα των ιδιωτικών, θα βρεθούν σε σοβαρό αδιέξοδο από το Σεπτέμβρη, καθώς δεν θα έχουν πού να αφήσουν το παιδί τους.
Όμως ούτε και τα 52.761 βρέφη/νήπια και 40.850 παιδιά για τις δομές των ΚΔΑΠ που τελικά πήραν το voucher είναι βέβαιο ότι θα καταφέρουν να βρουν στην πόλη τους μια θέση σε δομές. Την περσινή χρονιά 10 χιλιάδες voucher άλλαξαν χέρια γιατί δεν υπήρχαν οι αναγκαίες δομές ανά τη χώρα. Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για δημιουργία δήθεν 400 νέων Παιδικών Σταθμών στο 2018 δεν ήταν παρά μια επικοινωνιακή απάτη. Με 50 και 70 χιλιάδες ευρώ εφάπαξ σε 212 δήμους ούτε φτιάχνεται, πολύ περισσότερο δεν στελεχώνεται με προσωπικό, ούτε λειτουργεί Παιδικός Σταθμός!
Οι δημοτικές δομές παραμένουν συρρικνωμένες, ελλειμματικές, σε ενοικιαζόμενα και ακατάλληλα πολλές φορές κτίρια για να υλοποιηθεί η παιδαγωγική πράξη και να διασφαλιστεί η φροντίδα και η ασφάλεια των παιδιών. Οι δε δημόσιες επενδύσεις για αυτές τις υποδομές είναι σχεδόν ανύπαρκτες, με χαρακτηριστικό το στοιχείο για την Περιφέρεια Αττικής το 2017 ολοκληρώθηκαν μόλις 2 Παιδικοί Σταθμοί! Είναι δε αποκαλυπτικό το στοιχείο ότι για τις δυο μεγαλύτερες περιφέρειες της χώρας (Αττική, Κεντρική Μακεδονία) που διαθέτουν και τον μεγαλύτερο αριθμό παιδικών δομών (δημοτικών – ιδιωτικών) οι αιτήσεις που έγιναν είναι πάνω από 82 χιλιάδες παιδιά και τα voucher μόλις 34,5 χιλιάδες! Δυο στα τρία παιδιά φτωχών και άνεργων νοικοκυριών που είχαν το δικαίωμα να κάνουν αίτηση αποκλείστηκαν!
Η πραγματικότητα των τεράστιων ελλείψεων γίνεται ακόμη πιο αποκαλυπτική με βάση τον αριθμό των γεννήσεων στη χώρα μας. Ο μέσος όρος των γεννήσεων τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας ανέρχεται σε 93 χιλιάδες παιδιά κατά έτος. Με βάση τις υποδεχόμενες ηλικίες στους παιδικούς σταθμούς είναι τουλάχιστον 300 χιλιάδες τα βρέφη/νήπια που εν δυνάμει αναζητούν μια θέση ως εκ τούτου 2 στα 3 παιδιά θα μένουν από χέρι εκτός κάθε δομής (δημόσιας – ιδιωτικής).
Αν στα παραπάνω προστεθεί ως παράγοντας, ότι δημοτικές – ιδιωτικές δομές μοιράζονται σχεδόν ισομερώς τις προσχολικές δομές αυτών των ηλικιών και το ότι οι δημοτικές επιβάλουν τροφεία, γίνεται φανερό ότι το δικαίωμα του παιδιού στην φροντίδα και την αγωγή έχει διαμορφωθεί κύρια ως εμπορεύσιμο είδος και στην αποκλειστική ευθύνη της οικογένειας. Η διανομή των voucher και η μοιρασιά της χρηματοδότησης, που εισήγαγε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών έρχεται να μονιμοποιήσει αυτή την πραγματικότητα.
Με την πολιτική του voucher νομιμοποιείται η αντιδραστική ευρωενωσιακή πολιτική ότι η αγωγή και φροντίδα του παιδιού δεν υφίσταται ως κοινωνική ανάγκη, ως δικαίωμα για όλα τα παιδιά αλλά ως εμπόρευμα και η όποια παρέμβαση του κράτους παίρνει τη μορφή λοταρίας της φτώχειας, είναι ευκαιριακή και με ημερομηνία λήξης.
Τα στοιχεία προβάλλουν διαχρονικά και σταθερά την υποβάθμιση των δημόσιων δομών για το παιδί ως επιλογή του αστικού κράτους και των κυβερνήσεων που το υπηρετούν. Την εμπορευματοποίηση των αναγκών του παιδιού και της λαϊκής οικογένειας, την ένταση του ταξικού χαρακτήρα των πολιτικών που αναπτύσσονται στην αγωγή και τη συνολική φροντίδα του παιδιού, την εκπαίδευση, την υγεία, σε κάθε πλευρά της ζωής της εργατικής λαϊκής οικογένειας.
Οι δε εξαγγελίες της κυβέρνησης, για εφαρμογή από φέτος, της δίχρονης υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής για όλα τα παιδιά 4 και 5 ετών, αρχικά σε 184 δήμους της χώρας, αποτελεί ένα ακόμη “πυροτέχνημα”, αφού δεν έχει εξασφαλίσει κανένα ουσιαστικό μέτρο στήριξης των αντίστοιχων δομών των Νηπιαγωγείων ώστε να αντεπεξέλθουν με επάρκεια στο ρόλο τους, να μην στοιβάζουν τα παιδιά και τις ανάγκες τους. Μια πραγματικότητα που αντί να ενισχύσει την υποχρεωτικότητα και την καθολικότητα της 2χρονης Προσχολικής Αγωγής με την ευθύνη του κράτους ανοίγει το δρόμο στους ιδιώτες του χώρου .
ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι κ.κ. υπουργοί αν προτίθεται η κυβέρνηση:
Να διασφαλίσει με άμεσα μέτρα και με όλες τις σύγχρονες και αναγκαίες προϋποθέσεις τη διεύρυνση των δημοτικών δομών για βρέφη και νήπια (εξεύρεση και ανέγερση κατάλληλων κτηρίων – την πρόσληψη του αναγκαίου προσωπικού) για όλα τα παιδιά που είτε συμμετείχαν με αίτηση των γονιών τους στο πρόγραμμα και σήμερα δεν εγκρίθηκαν ή δεν βρίσκουν θέση σε δομή της περιοχή τους είτε έχουν κατάθεση αίτημα στους δήμους.
Να πάρει έκτακτα μέτρα χρηματοδότησης των δήμων ώστε να στήσουν άμεσα αντίστοιχες δημοτικές δομές για ΚΔΑΠ – ΑΜΕΑ και ΚΔΑΠ, ώστε να καλύψουν τις ανάγκες όλων των παιδιών.
Να διασφαλίσει για όλους τους δήμους την ανανέωση των συμβάσεων όλων των εργαζομένων στο πρόγραμμα και να προχωρήσει, επιτέλους, στη μονιμοποίησή τους χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Να διαθέσει κονδύλια για την ανέγερση των αναγκαίων κτιριακών υποδομών για Παιδικούς Σταθμούς και Νηπιαγωγεία που σήμερα λείπουν ανά τη χώρα με ιδιαίτερα οξυμένο το πρόβλημα στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Με βάση το νέο κανονισμό λειτουργίας των Παιδικών Σταθμών, να διαθέσει έκτακτο κονδύλι προς τους δήμους προκειμένου να γίνουν οι αναγκαίες κτιριακές παρεμβάσεις να εναρμονίσουν τη λειτουργία τους με τους όρους και τις προϋποθέσεις όπως ορίζονται από τον εν λόγω κανονισμό».
