Σήμερα, στην Ολομέλεια της Βουλής, κατά τη διάρκεια της συζήτησης επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου
Εσωτερικών «Άρση περιορισμών για την εγγραφή στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους εκλογέων
εξωτερικού», τοποθετήθηκε για πρώτη φορά ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας, η Βουλευτής του Ν.
Λασιθίου κ. Σπυριδάκη Κατερίνα.
Η πλήρης τοποθέτηση της κ. Σπυριδάκη έχει ως εξής :
«Αξιότιμε πρόεδρε,
Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Ανεβαίνοντας για πρώτη φορά στο βήμα της Βουλής, νιώθω βαθιά συγκίνηση, ευγνωμοσύνη, χαρά και
συναισθάνομαι την ευθύνη της εκπροσώπησης των συντοπιτών μου στο Λασίθι. Χαρακτηριστικά έλεγαν “Είναι
υποχρέωση μας να στηρίξουμε νέους ανθρώπους, είναι υποχρέωση σου να μάχεσαι για τον τόπο μας”. Και
αυτό θα κάνω.
Υπόσχομαι ότι θα είμαι η φωνή τους, διαθέτοντας όλες τις δυνάμεις μου με αποτελεσματικότητα, ώστε να
βελτιωθεί η καθημερινότητα μας, να επιλυθούν τα πολλά και χρονίζοντα προβλήματα του Ν. Λασιθίου και να
μπουν τα θεμέλια ενός καλύτερου αύριο για τον τόπο μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Και σήμερα η σκέψη μας, δε μπορεί να είναι αλλού παρά στις περιοχές που πλήττονται από τις πυρκαγιές, στις
απώλειες των περιουσιών, στις εκτάσεις γης που καίγονται δασικές και μη, στις ανθρώπινες ζωές που
κινδυνεύουν, στην τεράστια οικολογική καταστροφή αλλά και στο τεράστιο πλήγμα που υπέστη ο Ελληνικός
τουρισμός… και εδώ να εκφράσουμε τη συμπαράσταση μας σε όσους δίνουν μάχη με τις φλόγες.
Και όταν αυτή η μάχη τελειώσει είναι ανάγκη επιτακτική να δούμε τι θα μπορούσε να έχει γίνει πιο σωστά, τι
θα μπορούσε να έχει λειτουργήσει καλύτερα, ώστε να έχουμε τη χαρά να μη ξαναζήσουμε τόσο ακραίες
καταστάσεις στο μέλλον. Θα πρέπει να δούμε πως η πολιτεία θα στηρίξει ουσιαστικά όλους εκείνους που
βιώνουν την καταστροφή και την απόγνωση. Και να σκεφτούμε ξανά αν έχει λογική η πρόταση να στηρίξουμε
μία υπηρεσία όπως το ΕΚΑΒ που είναι υποστελεχωμένη διαταράσσοντας ένα σώμα που δεν έχει την επάρκεια
σε προσωπικό να φέρει εις πέρας αποτελεσματικά τα καθήκοντα του.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
2
Σήμερα καλούμαστε να πάρουμε την ευθύνη για τη διαδικασία που πρέπει να περάσει ένας Έλληνας που ζει
στο εξωτερικό, που θέλει και που του επιτρέπεται να ασκήσει το δικαίωμα της ψήφου του. Και εδώ θα σας
μιλήσω βιωματικά έχοντας υπάρξει και εγώ Ελληνίδα του εξωτερικού.
Η εμπειρία από τις πρόσφατες εκλογές ήταν αποκαρδιωτική ως προς τον αριθμό εκείνον που συμμετείχαν στις
διαδικασίες αλλά κι ως προς την οργάνωση της εκλογικής διαδικασίας. Στο εξωτερικό όπου βρισκόμουν κι
εργαζόμουν, ένιωσα τη δυσαρέσκεια αρκετών συμπατριωτών μας. Τη δυσαρέσκεια εκείνων που ένιωθαν ότι
δεν τους αφορά η διαδικασία, τη δυσαρέσκεια εκείνων -που έχοντας συνηθίσει σε ένα καλά οργανωμένο
κράτος που η ψηφιακή τεχνολογία είναι σύμμαχος και διευκολύνει τις ζωές των πολιτών που δεν τόλμησαν καν
να μπλεχτούν στην Ελληνική γραφειοκρατική διαδικασία που απαιτούνταν, τη δυσαρέσκεια εκείνων που
μπήκαν στη διαδικασία, απλά την άφησαν στη μέση και τη δυσαρέσκεια των πιο αποφασισμένων που
ολοκλήρωσαν τις διαδικασίες και ταλαιπωρήθηκαν για να ψηφίσουν. Πολλοί από αυτούς έπρεπε να
ταξιδέψουν πολλά χιλιόμετρα μακριά, να πληρώσουν, να διαθέσουν το ρεπό τους ακόμη και την άδεια τους
για να μετακινηθούν. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι περισσότεροι από αυτούς που μετανάστευσαν τα
τελευταία χρόνια, έφυγαν γιατί η χώρα δε μπόρεσε να τους κρατήσει επαγγελματικά ή να τους δώσει μια
προοπτική και φυσικά δεν έχουν και την καλύτερη άποψη για την πολιτική και τις εκλογές στην Ελλάδα.
Και σήμερα, με αυτή την εικόνα στη μνήμη, βρίσκομαι εδώ όπου καλούμαστε να πάρουμε θέση για ένα τόσο
σημαντικό ζήτημα, εθνικό μεν σε παγκόσμια κλίμακα δε, που αφορά την άρση των περιορισμών στην άσκηση
του δικαιώματος της ψήφου του απόδημων Ελλήνων.
Και παρακολουθώντας ιστορικά την κοινοβουλευτική δράση πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, αναπόφευκτα
γυρίζω πίσω και διαπιστώνω ότι το πολυσυζητημένο θέμα της ψήφου των Απόδημων Ελλήνων δεν έχει
επιλυθεί επαρκώς εδώ και μισό αιώνα περίπου.
Σημαντική κατάκτηση της αναθεώρησης του Συντάγματος του 2001, είναι η πλήρης κατοχύρωση της ψήφου
των απόδημων, η οποία προβλεπόταν ήδη στο Σύνταγμα του 1975, αλλά εξειδικεύθηκε και ενδυναμώθηκε με
δική μας πρωτοβουλία.
Έπειτα αρκετές πολιτικές δυνάμεις αντιμετώπισαν το ζήτημα με ατολμία και δυσπιστία, ενώ άλλες με
υποκρισία. Αλλά το θέμα είναι Εθνικό και ζήτημα Δημοκρατίας, όχι κομματικόκαι ως τέτοιο πρέπει να το
αντιμετωπίσουμε.
Δεν τιμά κανένα να θυμόμαστε τους Απόδημους μόνο όταν θέλουμε στήριξη σε Εθνικά θέματα, ούτε είναι
σωστό να αφήσουμε να συνεχίζεται μια διαρκή εκκρεμότητα, από το 1975.
Συνεχίζοντας φτάνω στο 2019 και το 2021, όπου κατά τη συζήτηση για την ψήφο των Αποδήμων, είχαμε
υποστηρίξει την πλήρη άρση όλων των περιορισμών στην άσκηση της ψήφου των Αποδήμων και τότε η
πρόεδρος μας – η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά – είχε κάνει σαφές ότι συνεχίζουμε τις προσπάθειές μας για τη
βελτίωση του νόμου και δεν παραγνωρίζουμε ότι ο νόμος που ψηφίστηκε ήταν αποτέλεσμα συμβιβασμού,
αναγκαίου για τον αυξημένο αριθμό των ψήφων, όπως προβλέπεται στο Σύνταγμα.
Σήμερα, ως πολιτικό σύστημα, έχουμε υποχρέωση να αντιμετωπίσουμε το θέμα με ειλικρίνεια, με θάρρος και
με σύγχρονη αντίληψη, διασφαλίζοντας τη δημοκρατία και διευκολύνοντας την άσκηση του συνταγματικά
κατοχυρωμένου δικαιώματος της ψήφου. Διότι περί διευκόλυνσης πρόκειται.
Γνωρίζαμε όλοι ότι η ψήφιση των όποιων ρυθμίσεων, απαιτούσε πλειοψηφία 200 βουλευτών. Κι όμως δεν
φροντίσατε να αναπτυχθεί ένας διάλογος, με διάθεση συνεννόησης και συναίνεσης. Προξενεί εντύπωση το
γεγονός ότι αμέσως μετά τις εκλογές, η Κυβέρνηση έσπευσε να εισάγει προς ψήφιση ρυθμίσεις που είναι μεν
σε θετική κατεύθυνση διότι αίρονται οι περιορισμοί του νόμου 4648 του 2019, αλλά πάλι χωρίς διάλογο και
ένα σχέδιο οριστικής επίλυσης του όλου θέματος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Δεν τελειώνουμε όμως με το ζήτημα του Απόδημου Ελληνισμού μόνο με το δικαίωμα της ψήφου και της
διευκόλυνσης άσκησής του. Απαιτείται προσπάθεια για την αδιάλειπτη σύνδεση των αποδήμων με την
3
πατρίδα. Μέριμνα για την εκπαίδευση των παιδιών των Αποδήμων, για τη διδασκαλία των ελληνικών, για τη
διατήρηση της πολιτισμικής μας ταυτότητας.
Είναι ανάγκη όχι μόνο να νοιαζόμαστε για τους απόδημους Έλληνες αλλά να τους κάνουμε και να το
αισθάνονται. Να νιώσουν ότι μέριμνά μας είναι να υλοποιήσουμε εκείνες τις πολιτικές που θα τους
επιτρέψουν να γυρίσουν πίσω και να ζήσουν σε μια χώρα ευρωπαϊκή και σε ένα περιβάλλον αξιοκρατίας και
σεβασμού του πολίτη. Το πολιτικό σύστημα ευθύνεται για το brain drain όπως και για το αν οι πολίτες
συμμετέχουν στις εκλογές ή όχι. Στο χέρι μας είναι να νιώσουν οι πολίτες το σύστημα να αλλάζει και την
πολιτική να τους αφορά. Να έχουν την αυτοπεποίθηση ότι η ψήφος τους μπορεί να επηρεάσει τα πράγματα.
Και ιδιαίτερα οι Έλληνες του εξωτερικού που με την ψήφο τους μπορούν να δείξουν προς ποια κατεύθυνση θα
ήθελαν να κινηθεί η χώρα για να τους αφορά το να ξαναγυρίσουν.
Γιατί εμείς επιθυμούμε να ενεργοποιηθούν οι παλαιότερες αλλά και οι νεότερες γενιές μεταναστών.
Επιθυμούμε το επιστημονικό δυναμικό, οι νέες και νέοι που μετανάστευσαν να έχουν φωνή και άποψη που να
αποτιμάται σε ψήφο γιατί θέλουμε να επιστρέψουν στην Πατρίδα φέρνοντας γνώση, τεχνογνωσία και την
εμπειρία τους από το εξωτερικό. Δεν πρόκειται για κάποια «παραχώρηση» προς τους Απόδημους Έλληνες.
Είναι καθήκον και υποχρέωση της Ελληνικής πολιτείας απέναντί τους, και γι’ αυτό δεν χωρούν μικροκομματικά
κριτήρια ούτε στενή κομματική αντίληψη.
Για όλα τα παραπάνω , εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε αδιάκοπα.
