«Αισθάνομαι χρέος μου να παλέψω […] και δε θα σταματήσω αν δεν λυθεί το πρόβλημα της ιατρικής περίθαλψης στο Λασίθι». Σήμερα, στην Ολομέλεια της Βουλής, κατά τη διάρκεια της συζήτησης επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υγείας «Εθνικό Δίκτυο Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας για την αντιμετώπιση ασθενών με Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (ΜΑΦ ΑΕΕ) και άλλες επείγουσες διατάξεις», τοποθετήθηκε ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας, η Βουλευτής του Ν. Λασιθίου κ. Σπυριδάκη Κατερίνα. Η πλήρης τοποθέτηση της κ. Σπυριδάκη έχει ως εξής : «Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Είναι κοινή διαπίστωση ότι το ΕΣΥ, ύστερα από 40 χρόνια λειτουργίας, με μεγάλη κοινωνική προσφοράς, βρίσκεται στο χειρότερο σημείο της ιστορίας του. Αυτό δεν το επισημαίνει μόνο η Αντιπολίτευση. Το επισημαίνουν οι πολίτες, οι ασθενείς, οι επιστημονικοί και ιατρικοί φορείς, τα συνδικάτα, οι δημοτικές και Περιφερειακές αρχές. Όλοι, ανεξάρτητα από πολιτικές αντιλήψεις και πεποιθήσεις εκφράζουν, καθημερινά, την αγωνία και την ανησυχία τους για την δημόσια υγεία και περίθαλψη. Η Κυβέρνηση, αντί με ένα ολοκληρωμένο σχέδιο να ανατάξει το ΕΣΥ, καταφεύγει σε αποσπασματικές και επιμέρους παρεμβάσεις, που όχι μόνο δεν λύνουν τα προβλήματα αλλά δημιουργούν και άλλα, οδηγώντας το ΕΣΥ σε πλήρη απαξίωση και ιδιωτικοποίηση. Η αποσπασματικότητα της Κυβέρνησης, δεν οφείλεται μόνο στην γνωστή νομοθετική της προχειρότητα αλλά είναι ενταγμένη σε ένα σχέδιο, που παρουσιάζεται τμηματικά, κομμάτι – κομμάτι. Όταν ολοκληρωθεί το παζλ, δεν θα υπάρχει ένα αξιόπιστο σύστημα δημόσιας υγείας ούτε αποτελεσματική περίθαλψη για τους πολλούς. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Είδαμε τις κυβερνητικές πολιτικές, στο πρόσφατο παρελθόν. Με το νομοσχέδιο για τη Δευτεροβάθμια περίθαλψη, επιχειρήθηκε, δήθεν, η προσέλκυση γιατρών στο ΕΣΥ, χωρίς όμως αύξηση μισθών, ανθυγιεινό επίδομα και μόνιμους διορισμούς. Με ιατρούς διαφορετικών ταχυτήτων, με ιδιώτες καλύτερα αμειβόμενους από τους γιατρούς πλήρους απασχόλησης και με γιατρούς ΕΣΥ, που θα ασκούν και ιδιωτική ιατρική, οδηγούμαστε σε Νοσοκομεία – κέντρα διαλογής για τον ιδιωτικό τομέα. Οι κυβερνητικές ρυθμίσεις για κάλυψη της υποστελέχωσης του ΕΚΑΒ μόνο ως φιάσκο μπορούν να χαρακτηριστούν. Η Ενιαία Λίστα Χειρουργείων, κενό γράμμα, κυρίως, γιατί δεν αντιμετωπίζει την υποστελέχωση, δεν αντιμετωπίζει την υποχρηματοδότηση του ΕΣΥ και εμπεριέχει «μπόλικη» ιδιωτικοποίηση. Η λογική ότι δεν έχει 2 σημασία αν η φροντίδα των ασθενών γίνεται σε δημόσια Νοσοκομεία ή ιδιωτικά, αρκεί να μην πληρώνει ο ασθενής, διοχετεύει χρήματα στα ιδιωτικά νοσηλευτήρια, στερώντας πολύτιμους πόρους για το ΕΣΥ. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Έρχομαι στο Νομοσχέδιο. Η δημιουργία του Εθνικού Δικτύου Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας για ασθενείς με αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια κινείται στη σωστή κατεύθυνση. Όμως, ιδρύονται 19 μονάδες στην Επικράτεια, χωρίς ισόρροπη γεωγραφική κατανομή. Τελευταία στιγμή προστέθηκε το ΠΑΓΝΗ στην Κρήτη και το Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας στον Πειραιά. Δεν καλύπτονται, όμως, οι ανάγκες. Απαιτούνται περισσότερες. Για την Κυβέρνηση, όμως, φαίνεται ότι σε κάποιες περιοχές της χώρας τα εγκεφαλικά και αγγειακά επεισόδια δε συνιστούν πρόβλημα. Πολίτες δεύτερης κατηγορίας, οι πολίτες κάποιων περιοχών. Η στελέχωσή τους γίνεται με τη γνωστή μέθοδο της Κυβέρνησης. Με ανακατανομή του υπάρχοντος προσωπικού και όχι με νέες προσλήψεις. Το προσωπικό θα προέλθει από τμήματα και κλινικές των νοσηλευτικών ιδρυμάτων, που έχουν ήδη τεράστιες ελλείψεις και υπολειτουργούν, επιδεινώνοντας την κατάσταση και μη διασφαλίζοντας την επαρκή λειτουργία των ΜΑΦ, δεδομένου ότι σε τέτοιες μονάδες απαιτείται διεπιστημονική ομάδα, με γιατρό φυσικής ιατρικής και αποκατάστασης και επεμβατικό ακτινολόγο. Η ταχεία μεταφορά αυτών των ασθενών είναι προϋπόθεση καλής έκβασης. Όμως, ΕΚΑΒ και αεροδιακομιδή ακροβατούν μεταξύ της υποστελέχωσης και της έλλειψης εξοπλισμού. Δεν προβλέπονται και δεν αποτυπώνονται οι προδιαγραφές των υποδομών. Πιθανότατα, να αντικατασταθεί η ταμπέλα σε κάποιους θαλάμους και να προστεθούν κάποια μόνιτορ, ή να μετατραπούν οι ΜΑΦ, που υπήρχαν ήδη στον κορονοϊό. Η ανάγκη ίδρυσης Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας αγγειακών και εγκεφαλικών επεισοδίων είναι αδήριτη, αλλά αυτή δεν πρέπει να εξαντληθεί σε επικοινωνιακά τεχνάσματα. Απαιτείται η στήριξη και η αποτελεσματική λειτουργία τους. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Ίσως κάποιοι αναρωτιούνται γιατί μια νέα Βουλευτής, όπως εγώ, τοποθετείται για 3η φορά σε συζητούμενο νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας. Η απάντηση είναι στενάχωρη. Βλέπω καθημερινά τη δύσκολη κατάσταση των νοσοκομείων της περιοχής του Λασιθίου, τις ελλείψεις στην υγειονομική περίθαλψη και τον τιτάνιο αγώνα του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού να ανταποκριθεί . Ζω καθημερινά την αγωνία, την ανασφάλεια, τον πόνο των συμπολιτών, των φίλων, των συγγενών, των γειτόνων μου και κάθε ανθρώπου, που με σταματά στο δρόμο να μου πει «κάντε κάτι, πρέπει να βρεθεί λύση». Αισθάνομαι χρέος μου να παλέψω μαζί τους και δε θα σταματήσω αν δεν λυθεί το πρόβλημα της ιατρικής περίθαλψης στο Λασίθι. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Στα Νοσοκομεία Λασιθίου οι ελλείψεις είναι τραγικές. Οι όποιες διαφοροποιήσεις στο βαθμό κατάντιας, ανά νοσοκομείο, δεν αλλάζουν κάτι. Όλη η υγειονομική περίθαλψη στο Λασίθι «βράζει στο ίδιο καζάνι» της υποστελέχωσης και της υποχρηματοδότησης. Παντού οργανικά κενά ειδικοτήτων, υπερημερεύσεις χωρίς ρεπό και άδειες, εξουθένωση του προσωπικού, μετακινήσεις προσωπικού, ενίοτε αναγκαστικές, απλήρωτες αμοιβές, συμβάσεις εργαζομένων που λήγουν και πολλά άλλα. Όλοι οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία της Σητείας, της Ιεράπετρας και του Αγίου Νικολάου αλλά και τοπικές κοινωνίες στέλνουν κραυγή αγωνίας για την κατάσταση των νοσοκομείων. Πώς απαντάει η Κυβέρνηση στο πρόβλημα ; Φαίνεται να μην έχει σχέδιο. Όμως, οι δηλώσεις του σημερινού Υπουργού αλλά και προηγουμένων, οι παραιτήσεις διοικητών νοσοκομείων, η πρόσφατη παραίτηση, που δεν έγινε δεκτή, του Υποδιοικητή της ΔΥΠΕ 3 Κρήτης, φανερώνει προετοιμασία ενός σχεδίου, που θα είναι δυσμενές για το Λασίθι αλλά και την ευρύτερη περιοχή. Μιας και τελευταία, προστέθηκαν Βενιζέλειο και ΠΑΓΝΗ . Η Κυβέρνηση προσπαθεί να λύσει τα προβλήματα με τη μέθοδο του κοινωνικού αυτοματισμού. Καλλιεργεί την αντίληψη ότι τυχόν στήριξη ενός νοσοκομείου θα επιδεινώσει τη λειτουργία άλλου ή τυχόν κλείσιμο του ενός θα ευνοήσει το άλλο. Αυτή η λογική προωθείται, αφενός μέσω της διασύνδεσης των νοσοκομείων και των ενιαίων διοικήσεων και αφετέρου μέσω της παράλογης σύγκρισης πληθυσμών και τριτοβάθμιων νοσοκομείων με τα νοσοκομεία Λασιθίου. Άραγε αφέλεια ή σκοπιμότητα; Συγχώνευση ή κλείσιμο κάποιου Νοσοκομείου δε θα αφήσει ανεπηρέαστο κανένα νοσοκομείο του Λασιθίου αλλά ούτε και του Ηρακλείου, τα οποία θα «πιεστούν» ακόμη περισσότερο για να εξυπηρετήσουν και ασθενείς από τον δίπλα νομό. Σύμφωνα με αυτή τη λογική, η Κυβέρνηση καθίσταται αυτομάτως υπεύθυνη για τους κινδύνους που τίθενται για την ανθρώπινη ζωή των ασθενών όλης της περιοχής. Η μοιρασιά της «υγειονομικής φτώχειας», η διασύνδεση της «υγειονομικής μιζέριας» δεν λύνει κανένα πρόβλημα.. Το νοσοκομείο κάθε περιοχής επιτελεί το δικό του ρόλο, έχει τις δικές του ανάγκες, εξυπηρετεί συγκεκριμένη γεωγραφική και πληθυσμιακή έκταση και πρέπει να διαθέτει τη δική του ανεξάρτητη διοίκηση, που θα μέριμνα για την αποτελεσματική λειτουργία του. Ιδιαίτερα, αυτό ισχύει για το Λασίθι, που διαθέτει ένα πολύ δύσκολο οδικό δίκτυο. Μια σοβαρή και υπεύθυνη Πολιτεία οφείλει να αντιμετωπίζει άμεσα και αποτελεσματικά τα προβλήματα για όλα τα νοσοκομεία χωρίς εξαιρέσεις. Το βροντοφώναξαν οι πολίτες της Ιεράπετρας το Φεβρουάριο, το βροντοφώναξαν οι πολίτες της Σητείας το Σεπτέμβριο, όπου όλοι μαζί αντέδρασαν και διεκδίκησαν την εύρυθμη λειτουργία του κάθε νοσοκομείου. Στους αγώνες στάθηκαν δίπλα και οι εργαζόμενοι των Νοσοκομείων Λασιθίου. Σήμερα, πραγματοποιείται 24ωρη απεργία της ΠΟΕΔΗΝ. Ανάμεσα στα αιτήματα είναι η απαίτηση να πάψει η αποψίλωση των Νοσοκομείων της Περιφέρειας και η μετατροπή τους σε Κέντρα Υγείας. Επιτέλους ακούστε την φωνή τους. Υπάρχουν λύσεις: -Η παροχή ισχυρών κινήτρων και επαρκών προϋποθέσεων εργασίας για να σταματήσει η εκροή ιατρικού και λοιπού προσωπικού από το ΕΣΥ. -Η άμεση προκήρυξη πλήρωσης μονίμων θέσεων για να καλυφθούν οι ελλείψεις σε ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό. -Προκήρυξη θέσεων βάσει των αναγκών κάθε νοσοκομείου και όχι συνδυαστικά στη λογική της ενιαίας διοίκησης και διασύνδεσης. -Η ένταξη κάποιων νοσοκομείων στις «Άγονες και Προβληματικές Περιοχές Ά Ζώνης», όπως αυτό της Ιεράπετρας. -Η ενίσχυση νοσοκομείων που ήδη είναι στη Ζώνη Α’ όπως αυτό της Σητείας -Η ενίσχυση των υποδομών και μέσων, η αύξηση προσωπικού, πόρων και χρηματοδότησης. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Μόνο αυτός είναι ο δρόμος, αλλά απαιτείται πολιτική βούληση. Καλώ την ηγεσία του Υπουργείου να ακολουθήσει και να δώσει άμεσες λύσεις για τα Νοσοκομεία του Λασιθίου, για όλα τα Νοσοκομεία της Περιφέρειας, για όλα τα Νοσοκομεία της Χώρας, για την Υγεία όλων μας. Σας Ευχαριστώ πολύ».
