«Ήδη στην Κρήτη έχουμε μπει στην περίοδο συλλογή; των χοχλιών . Οι χοχλιοί αυτοί χρειάζονται το λεγόμενο «σάκασμα». Σε ένα σκεπασμένο καλάθι που αερίζεται ή ένα τσουβαλάκι πατατών τοποθετούνται οι χοχλιοί και τρέφονται συνήθως με αλεύρι ή καλύτερα μακαρόνια για δέκα μέρες οπότε και απομακρύνουν τις περιττές ακαθαρσίες. Η συλλογή τους όμως δεν περιορίζεται στις ανοιξιάτικες χοχλιδοβραδιές αλλά εκτείνεται και τους καλοκαιρινούς μήνες με τους γυρευτούς χοχλιούς. Αυτοί πέφτουν σε θερινή νάρκη και τους ξεφουκαρώνουμε από τις κουφάλες των δένδρων κυρίως ελαιόδεντρων ή κάτω από μεγάλες πέτρες των χωραφιών και μάλιστα ενωμένους μεταξύ τους έχοντας δημιουργήσει τις λεγόμενες κολιταρές. Οι γυρευτοί χοχλιοί είναι έτοιμοι προς βρώση αφού δημιουργηθεί μία τσίπα και έχουν φυλάξει το πολύτιμο λίπος τους και τα άλλα θρεπτικά. Τέλος με τα φθινοπωρινά πρωτοβρόχια οι χοχλιδοσυλλέκτες τρέχουν για το γέμισμα των ψάθινων καλαθιών τους. Ύστερα από όλα αυτά οι χοχλιοί είναι έτοιμοι να τσιτσιρίσουν στο τηγάνι», μας λέει ο κ Ιωάννης Τσαγκατάκης Χημικός, Ph.D -Προπαιδευτής Κρητικής Διατροφής.
Σήμα κατατεθέν της κρητικής γαστρονομίας είναι οι μπουμπουριστοί χοχλιοί.
«Ονομάζονται έτσι, γιατί τοποθετούνται αμπούμπουρα στο τηγάνι δηλαδή με το κέλυφος προς τα πάνω. Βέβαια υπάρχει και το απλό βράσιμο ιδιαίτερα των λεγόμενων λιανών χοχλιών σε αντίθεση με τους άλλους δηλαδή τους χοντρούς. Τέτοιος τρόπος χρησιμοποιείται και για τα θαυμάσια λευκά χοχλιδάκια που αποτελούν άριστο καλοκαιρινό ρακομεζέ.
Οι χοχλιοί μαγειρεύονται και με το χόντρο το λεγόμενο πληγούρι, γιαχνί με κολοκυθάκια και πατάτες, με μάραθο και με αγκινάρες και χλωροκούκια, ενώ από τα αυγά του σαλιγκαριού παρασκευάζεται χαβιάρι άριστης ποιότητας
ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΩΦΕΛΕΙΕΣ ΤΩΝ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙΩΝ
Οι χοχλιοί είναι πραγματικά ένα διατροφικό θαύμα, ένα υπερτρόφιμο.
«Ενώ ενοχοποιούνται για χοληστερίνη, στην πραγματικότητα το ολικό λίπος νωπού βάρους είναι 1-1,5% εκ των οποίων είναι κυρίως ωφέλιμα όπως τα απαραίτητα ω-3 λιπαρά και λειτουργούν ως ρυθμιστές των εγκεφαλικών λειτουργιών ενώ δε μπορεί να τα συνθέσει ο οργανισμός. Από την άλλη οι πρωτεΐνες τους σε περιεκτικότητα 10-16% είναι υψηλής βιολογικής αξίας δηλαδή περιέχει τα περισσότερα απαραίτητα αμινοξέα που επίσης δε μπορεί να συνθέσει ο οργανισμός και πρέπει να ληφθούν από την διατροφή. Επίσης το 73-89% ενός σαλιγκαριού είναι νερό. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι είναι ζωικό ολιγοθερμιδικό τρόφιμο δηλαδή δίνει μόνο 90kcal/100γρ. με την αντίστοιχη του κρέατος 200 kcal», προσθέτει ο κ Τσαγκατάκης.
Τα κύρια μικροθρεπτικά συστατικά που περιέχουν δηλαδή βιταμίνες , μέταλλα και ιχνοστοιχεία . Άλλα θρεπτικά συστατικά είναι το κολλαγόνο και η ελαστίνη που συντηρούν το δέρμα σε καλή κατάσταση. Παρομοίως το γλυκολικό οξύ εισχωρεί στα βαθύτερα στρώματα του δέρματος δίνοντας άλλη μια ωφέλιμη πινελιά.
Οι χοχλιοί είναι άξιοι αντικαταστάτες των άλλων ζωικών τροφίμων όσον αφορά στη Β12, το ασβέστιο, το σίδηρο και την πρωτεΐνη που λαμβάνονται κυρίως από τα τελευταία αναφερθέντα προϊόντα.
« Έτσι γίνεται κατανοητό ότι αποτελούν άριστη επιλογή για τη νηστεία ιδιαίτερα της μεγάλης Σαρακοστής όπου σύμφωνα με παλαιότερη ίσως συνήθεια είναι άλαδη (οπότε και αγαπημένη μας τροφή γίνεται βραστή) εκτός Σαββάτου και Κυριακής. Αλλά και τις ημέρες με λάδι οι χοχλιοί είδαμε ότι συνδυάζονται άψογα με όλα τα φυτικά τρόφιμα δίνοντας απεριόριστες διατροφικές επιλογές. Τα θρεπτικά συστατικά τους καθώς και άλλα σε μικρότερες ποσότητες προσφέρουν καλή υγεία στο δέρμα, είναι αντικαρκινικά, ενισχύουν το νευρικό σύστημα, προστατεύουν από την αναιμία παρεμποδίζουν την αθηροσκλήρωση και τη θρόμβωση και πολλά άλλα. Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι βρίσκονται στο τραπέζι μας την άνοιξη που είναι η περίοδος της Μεγάλης Σαρακοστής» , αναφέρει ο κ Τσαγκατάκης.
Ο Ιπποκράτης χρησιμοποιούσε τους χοχλιούς για τις κήλες και έφτιαχνε παρασκευάσματα με νωπό κρέας σαλιγκαριών για την υγεία του δέρματος. Επίσης σημαντικό ρόλο για το τελευταίο έπαιζε και η βλέννα του χοχλιού.