15 ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΟΥΝ ΤΑ ΝΤΟΜΑΤΙΝΙΑ ΣΤΙΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ
4,55 ΤΟ ΚΙΛΟ Η ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΕΣΠΑΣΕ ΤΟ ΡΕΚΟΡ ΤΗΣ 15ΕΤΙΑΣ
Τα ντοματίνια τύπου «βελενίδι» αλλά και τα τύπου «τσέρυ» έχουν πλέον κατακτήσει ένα μεγάλο μερίδιο της αγοράς , αφού οι καταναλωτές δείχνουν να τα προτιμούν για τη γλυκιά τους γεύση, τη μεγάλη διάρκεια ζωής τους και την ευκολία στη διαχείριση τους στις σαλάτες και στα φαγητά , ενώ σε όλα τα μικρά και μεγάλα εστιατόρια στην πλειονότητα τους οι σαλάτες φτιάχνονται με ντοματίνια και όχι με μεγάλες ντομάτες.
«Αυτή την εβδομάδα στις πρώτες μέρες του Ιούνη, η αυξημένη ζήτηση από τους εμπόρους στα Δημοπρατήρια Κηπευτικών της Ιεράπετρας, οδήγησε την τιμή του μέχρι τα 4,55 το κιλό, σπάζοντας το ρεκόρ της 15ετίας. Τα ντοματίνια τύπου «βελανίδι» χειμερινής φύτευσης πωλούνται στο πρώτο δεκαήμερο του Ιούνη γύρω στα 3,00 ευρώ το κιλό, ενώ τα ντοματίνια που συγκομίζονται από τις καλοκαιρινές καλλιέργειες που είναι ανώτερα ποιοτικά πωλούνται από τους παραγωγούς της Ιεράπετρας από 3,80 έως 4,55 το κιλό.
Είναι ένα πολλά υποσχόμενο προϊόν που μπαίνει σταδιακά σε πολλά περισσότερα νοικοκυριά και έχει αγαπηθεί για τη γεύση και την αντοχή του στις δύσκολες καιρικές συνθήκες από την πλειονότητα των επαγγελματιών της εστίασης.
Καλά επίσης πάνε αυτήν την περίοδο οι πράσινες πιπεριές φλάσκες, που δεν έχουν ξανά πουληθεί Ιούνιο στα 2,30 το κιλό , καθώς και οι Τσακώνικες μελιτζάνες που έχουν φτάσει σήμερα να πωλούνται στα 2,80 το κιλό», μας είπε ο κ Γιώργος Καραλάκης , πρόεδρος της ομάδας παραγωγών «Ανατολή».
ΠΟΥ ΦΥΤΕΥΤΗΚΑΝ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΝΤΟΜΑΤΙΝΙΑ ΤΥΠΟΥ «ΒΕΛΑΝΊΔΙ»
Η Νότια Κρήτη είναι εκείνη που φιλοξένησε για πρώτη φορά τις πειραματικές φυτεύσεις ντοματινιών τύπου «βελενίδι» σε πολύ μικρές εκτάσεις και ανάμεσα σε καλλιέργειες μεγάλης ντομάτας στην Ιεράπετρα, στην Άρβη, στο Τυμπάκι και σε αστικές περιοχές του Ηρακλείου.
Κάπου μεταξύ του 2006 και του 2008 εμφανίστηκαν στην Ιεράπετρα, στο Τυμπάκι, στην Άρβη και στις αστικές περιοχές του Ηρακλείου, οι πρώτοι ανήσυχοι παραγωγοί κηπευτικών που πάντα έψαχναν νέες πρωτοποριακές καλλιέργειες , προσπαθώντας να διαφοροποιηθούν από τη μάζα των παραγωγών που καλλιεργούσαν μεγαλόκαρπες η μεσόκαρπες ντομάτες.
Σημαντικότατη ήταν η συνεισφορά στην προώθηση του νέου αυτού προϊόντος , των παραγωγών πωλητών αγορών της Νότιας Κρήτης, που τοποθετούσαν στους πάγκους τους ανάμεσα στις μεγάλες ντομάτες και λίγα ντοματίνια, ώστε να τα πιάνει στα χέρια του από περιέργεια ο καταναλωτής , να τα δοκιμάζει και την επόμενη φορά να τα ζητά και πάλι, αφού άρεσαν στον ίδιο και κυρίως στα μικρά παιδιά που το έβλεπαν σαν φρούτο η σνάκ.
Την τελευταία τριετία της πανδημίας του κορονοιού, οι καταναλωτές προτιμούσαν να αγοράζουν ντοματίνια σε κουπάκια , που ήταν προστατευμένα και δεν τα έπιαναν τα χέρια άλλων καταναλωτών. Με αυτό τον τρόπο, συγκυριακά και όχι πάντως άδικα, τα ντοματίνια μπήκαν στο τραπέζι περισσότερων νέων καταναλωτών.
«Το 2008 ήμουν από τους πρώτους στη Νότια Κρήτη που τόλμησα να καλλιεργήσω στην Άρβη 1.200 τ.μ. θερμοκηπίου με ντοματίνια (βελανίδια) με θεαματικά αποτελέσματα . Πέρασαν 15 χρόνια από τότε και πλέον τα ντοματίνια μπαίνουν κάθε χρόνο όλο και σε περισσότερα σπίτια , ενώ οι επαγγελματίες της εστίασης τα προτιμούν για πολλούς λόγους στις σαλάτες και στα φαγητά τους. Τυχαία αυτές τις μέρες ταξιδεύουν σε διάφορες χώρες της Άπω Ανατολής , μέλη της οικογένειας μου. Μου μεταφέρουν ότι σε όλα τα εστιατόρια της Σιγκαπούρης , της Ιαπωνίας και της Κορέας οι σεφ στις σαλάτες τους χρησιμοποιούν σε ποσοστό 90% ντοματίνια τύπου «βελανίδι».
Στην Ιεράπετρα τα τελευταία χρόνια επειδή το θέλουν οι καταναλωτές, οι καλλιέργειες ντοματινιών έχουν φτάσει τα 2.500 περίπου στρέμματα . Αν και στην αρχή της τρέχουσας σαιζόν οι τιμές ήταν χαμηλές και η προσφορά μεγάλη , στη συνέχεια η ζήτηση αυξήθηκε , οι τιμές ανέβηκαν , έγιναν και εξαγωγές και οι παραγωγοί πήγαν καλά ειδικά μετά τον χειμώνα. Πρέπει να κρατήσουμε τα χαρακτηριστικά αυτού του προϊόντος που αγαπήθηκε από τους καταναλωτές για τη γλύκα του, προσέχοντας τις επιλογές μας, για να κρατήσουμε ζωντανό το ενδιαφέρον των αγορών», μας είπε ο γεωπόνος κ Γρηγόρης Δαμουλάκης.
ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΝΤΟΜΑΤΙΝΙΑ
Στη Βικιπαίδεια αναφέρεται ότι το ντοματίνι ή ντοματάκι είναι ποικιλία ντομάτας (Στρύχνον το λυκοπερσικόν) η οποία καλλιεργείται από το 1800 για τους πολύ μικρούς καρπούς της. Προέρχεται από το Περού και τη βόρεια Χιλή. Το μέγεθος των καρπών είναι περίπου ίσο με αυτό μίας μπάλας του γκολφ και έχουν σφαιρικό ή ελαφρός στενόμακρο σχήμα. Η πιο γνωστή ελληνική ποικιλία είναι το ντοματάκι Σαντορίνης. Τα ντοματίνια καλλιεργούνταν από τους Αζτέκους του Μεξικού τουλάχιστον από τον 15ο αιώνα. Ένας καλόγερος εισήγαγε τα ντοματάκια στη Σαντορίνη τον 19ο αιώνα και από τότε άρχισαν να καλλιεργούνται ευρέως. Τα ντοματίνια έγιναν δημοφιλή στις ΗΠΑ το 1919. Συνταγές με ντοματίνια δημοσιεύτηκαν πρώτη φορά σε άρθρα τη δεκαετία το 1960.
ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΤΩΝ ΚΑΠΟΥΤΣΙΝΩΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΘΗΚΕ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ Η ΝΤΟΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Η Μονή των Καπουτσίνων ιδρύθηκε από τους Γάλλους μοναχούς το 1658. Κύριες ασχολίες των μοναχών ήταν οι αρχαιολογικές και τοπογραφικές μελέτες. Αυτοί άλλωστε εκπόνησαν τον πρώτο χάρτη της Αρχαίας Αθήνας
Πρωτοπόρος υπήρξε ακόμα η Μονή των Καπουτσίνων και στην μαγειρική. Σ΄ αυτήν τη Μονή πραγματοποιήθηκε η πρώτη καλλιέργεια ντομάτας στην Αθήνα σε γλάστρες το 1818, από τον τελευταίο ηγούμενο της Μονής Φραγκίσκο, ο οποίος έφερε τους σπόρους από το εξωτερικό. Οι Αθηναίοι αρχικά καλλιέργησαν την ντομάτα σαν καλλωπιστικό φυτό στην παρασκευή γλυκών για να φθάσουν μετά στην αξιοποίησή της στην μαγειρική.
Η τομάτα, αλλιώς και ντομάτα (Solanum lycopersicu), είναι φυτό της οικογένειας των Solanaceae. Στην ίδια οικογένεια ανήκουν οι μελιτζάνες, οι πατάτες κι ο καπνός. Ζει μόνο μερικά χρόνια, συνήθως καλλιεργείται ως μονοετές φυτό και πριν ωριμάσει, έχει πράσινο χρώμα.
Από βοτανικής άποψης, η ντομάτα είναι φρούτο . Όμως με βάση μια δικαστική απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών το 1893 που έκρινε ότι, επειδή οι ντομάτες τρώγονται συνήθως μαγειρεμένες ή σε σαλάτα μαζί με το φαγητό και όχι μετά από αυτό, είναι λαχανικό και όχι φρούτο. Η απόφαση είχε πρακτική αξία, καθώς θα φορολογούνταν διαφορετικά.
ΝΙΚΟΣ ΠΕΤΑΣΗΣ
