Τα τελευταία χρόνια πολλά σχολεία και νηπιαγωγεία που μένουν με λίγους μαθητές οδηγούνται στο κλείσιμο από το Υπουργείο Παιδείας. Ο μόνος τρόπος να παραμείνουν ανοικτά είναι να υποστηριχτούν από τους ίδιους τους γονείς που δεν προτιμούν το σχολείο του χωριού τους αλλά το σχολείο μιας μεγαλύτερης πόλης.
Στην Ιεράπετρα φωτεινό παράδειγμα αποτέλεσε το Δημοτικό Σχολείο των Μαλλών που επρόκειτο να κλείσει επειδή είχε λίγα παιδιά αλλά κρατήθηκε ανοικτό επειδή πέρυσι έκαναν εγγραφή σε αυτό πάνω από 15 παιδιά.
«Τις προηγούμενες μέρες ο Διευθυντής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Λασιθίου κ Γιώργος Μαμάκης με έγγραφο του προς την επιτροπή Παιδείας του Δήμου Ιεράπετρας προειδοποιούσε ότι το διθέσιο ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο Καλαμαύκας θα κλείσει γιατί έχει φθίνουσα πορεία . Εμείς θα βάλουμε το θέμα στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο προς συζήτηση, αλλά θα κάνουμε ότι μπορούμε για να πείσουμε την τοπική κοινωνία , να υποστηρίξει το δικό της σχολείο , εγγράφοντας εκεί όλα τα παιδιά που τώρα μεταφέρονται από την Καλαμαύκα στα δημοτικά σχολεία της Ιεράπετρας . Πρέπει το σχολείο να έχει εγγεγραμμένα περισσότερα από 10 παιδιά για να μην κινδυνεύει να κλείσει», μας είπε η αντιδήμαρχος κ Μαρία Ρουμελιωτάκη.
Η γνωστή ψυχολόγος κ Σταυρούλα Δελημπαλνταδάκη που κατάγεται από την Καλαμαύκα και με δική της επιλογή έχει εγγράψει το παιδί της στο σχολείο του χωριού της , υποστηρίζει ότι τα μικρά σχολεία στα χωριά έχουν πολύ μεγάλη αξία .
«Στην αρχή της καραντίνας το 2020, κατά την έναρξη της πανδημίας του κωρονοϊού, αποφασίσαμε να μετακομίσουμε στο χωριό μου, στην Καλαμαύκα Λασιθίου, προκειμένου ο γιος μας να έχει καλύτερη καθημερινότητα.
Επιλέξαμε να παραμείνει ο γιος μας σε αυτό το σχολείο και μετά τη λήξη της καραντίνας, γιατί εκτιμήσαμε ως εξαιρετικά τα οφέλη αυτού του μικρού σχολείου.
Τα λίγα παιδιά, ήταν δεμένα κι αγαπημένα μεταξύ τους, χωρίς ίχνος βίας, απρέπειας, διαταραγμένων και παραβατικών συμπεριφορών. Όποτε υπήρξε σύγκρουση ή άσχημη συμπεριφορά, ο εκπαιδευτικός σε συνεργασία με τους γονείς, το διαχειρίζονταν άμεσα, αξιοποιώντας εντός τάξης αλλά και οικογένειας, κάθε παράμετρο που θα μπορούσε να βοηθήσει τα παιδιά να ωριμάσουν και να αναπτυχθούν.
Η επικοινωνία με τον εκπαιδευτικό ήταν καθημερινή, άμεση, ανθρώπινη, ειλικρινής, φιλική και ουσιαστική. Εκείνος κι εμείς, μια ομάδα υποστηρικτική δίπλα στο παιδί.
Η εκπαιδευτική πορεία επίσης εξαιρετική, μια που το μάθημα γίνεται σε μορφή ιδιαίτερου σχεδόν, φροντιστηριακού τύπου. Η ύλη, αρκετά κεφάλαια μπροστά από τα σχολεία των πόλεων και με τα παιδιά να επιστρέφουν σπίτι με αρκετές από τις ασκήσεις τους λυμένες (κατά τη διάρκεια που ο δάσκαλος δίδασκε παιδιά άλλης τάξης). Ελάχιστες οι απορίες τους για το σπίτι, η μελέτη τους σύντομη και η κατάκτηση της γνώσης τάχιστη!! Το απόγευμα ελεύθερο για την οικογένεια και για τις δραστηριότητες τους.
Λόγω του μικρού αριθμού παιδιών, ο εκπαιδευτικός έχει τον χρόνο και τη δυνατότητα να παρατηρεί το κάθε παιδί και να ενημερώνει άμεσα τους γονείς για τυχόν αποκλίσεις ή δυσκολίες που παρατηρεί. Η πρώιμη παρέμβαση μπορεί να υλοποιηθεί εδώ, σε κάθε μικρή σχολική κοινότητα. Επιπρόσθετα, παιδιά με αναπτυξιακές, μαθησιακές και άλλες δυσκολίες, μπορούν εύκολα να ενταχθούν ομαλά σε ένα μικρό σχολείο, να τους δοθεί ο χρόνος και ο χώρος να αναπτυχθούν με τους δικούς τους ρυθμούς και σταδιακά ως τη λήξη του Δημοτικού Σχολείου να έχουν ωριμάσει και να έχουν κατακτήσει βασικές δεξιότητες για να μπορούν να προχωρήσουν στο επόμενο επίπεδο εκπαίδευσης. Η συμπερίληψη, η αλληλοβοήθεια, η αποδοχή, η αγάπη και ο σεβασμός στην διαφορετικότητα, σε ένα μικρό σχολείο μπορούν να επιτευχθούν πολύ γρήγορα κι εύκολα, ωφελώντας ποικιλοτρόπως όλα τα παιδιά.
Ζούμε την ευλογία να ξυπνά το παιδί μας μες στην χαρά κάθε πρωί για να πάει σχολείο και να γυρνά κάθε μεσημέρι μες στον ενθουσιασμό!! Το πρωί το αποχαιρετάμε έχοντας την αίσθηση ότι το αφήνουμε στον μικρό παράδεισό του! Η μάστιγα όλων των σχολείων, ο ενδοσχολικός εκφοβισμός, απλά δεν υπάρχει. Περιστατικά βίας, παραβατικότητας, διαταραγμένες συμπεριφορές, επικίνδυνα περιστατικά, δεν έχουν ποτέ συμβεί, στα 4 τελευταία τουλάχιστον χρόνια που εμείς ζούμε στην Καλαμαύκα. Εδώ, τα παιδιά βιώνουν όμορφα και γαλήνια την παιδική τους ηλικία, με την αθωότητα και την ασφάλεια που τους αξίζει και χρειάζονται για να αναπτυχθούν ομαλά. Είναι σε μια σχολική πραγματικότητα παραμυθένια, τελείως διαφορετική με εκείνη των παιδιών στα σχολεία των μεγάλων πόλεων.
Όλοι καμαρώνουμε για το μικρό σχολείο του χωριού μας, όπως θαυμάζουμε τα σχολεία άλλων χωρών, με τα ολιγομελή τμήματα, τα εργαστήρια κοντά στη φύση, το παιδαγωγικά όμορφο περιβάλλον και την έμφαση στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης των παιδιών», μας είπε η κ Σταυρούλα Δελημπαλνταδάκη..
Φέτος, απρόσμενα, υποστηρίχτηκε η λειτουργία ολοήμερου σχολείου, με τη συνδρομή και δεύτερου εκπαιδευτικού. Το ίδιο απρόσμενα δημοσιεύτηκε στον Τύπο μόλις δυο μέρες πριν, ότι το σχολείο της Καλαμαύκας κλείνει, με εισήγηση της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
«Νοιώσαμε απέραντη θλίψη κι απογοήτευση διαβάζοντας τα επιχειρήματα που υποστηρίζουν ότι αυτό αποφασίστηκε για το καλό των παιδιών(!), απαξιώνοντας τα μικρά σχολεία, τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς αλλά κι εμάς τους γονείς που επιλέγουμε να πηγαίνουμε τα παιδιά μας σε αυτά τα μικρά σχολεία.
Κατά τον εισηγητή, τα μικρά σχολεία καταδικάζουν μαθησιακά τα παιδιά, μια που τα φτωχά μαθησιακά αποτελέσματα δεν ικανοποιούν ούτε τον ίδιο, οι αναπλητωτές εκπαιδευτικοί δεν έχουν καμία εμπειρία και για τη διαχείριση μονοθέσιων σχολείων, δεν υπάρχουν μέντορες, σύμβουλοι, εργαστήρια, συντονιστές, οπότε για το «καλό των παιδιών, κλείνουν».
Οι δάσκαλοι δεν εκπαιδεύονται στη δημόσια διοίκηση φορέων και υπηρεσιών. Όταν κάποιος εκπαιδευτικός απαιτείται να διοικήσει ένα σχολείο, μονοθέσιο ή μη, χρειάζεται τεχνική υποστήριξη και συμβουλευτική, δεν κλείνουμε το σχολείο» μας είπε μεταξύ άλλων η ψυχολόγος κ Σταυρούλα Δελγμπαλνταδάκη.
ΝΙΚΟΣ ΠΕΤΑΣΗΣ
ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΥΚΑΣ ΚΛΕΙΝΕΙ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΧΤΕΙ
Τα τελευταία χρόνια πολλά σχολεία και νηπιαγωγεία που μένουν με λίγους μαθητές οδηγούνται στο κλείσιμο από το Υπουργείο Παιδείας. Ο μόνος τρόπος να παραμείνουν ανοικτά είναι να υποστηριχτούν από τους ίδιους τους γονείς που δεν προτιμούν το σχολείο του χωριού τους αλλά το σχολείο μιας μεγαλύτερης πόλης.
Στην Ιεράπετρα φωτεινό παράδειγμα αποτέλεσε το Δημοτικό Σχολείο των Μαλλών που επρόκειτο να κλείσει επειδή είχε λίγα παιδιά αλλά κρατήθηκε ανοικτό επειδή πέρυσι έκαναν εγγραφή σε αυτό πάνω από 15 παιδιά.
«Τις προηγούμενες μέρες ο Διευθυντής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Λασιθίου κ Γιώργος Μαμάκης με έγγραφο του προς την επιτροπή Παιδείας του Δήμου Ιεράπετρας προειδοποιούσε ότι το διθέσιο ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο Καλαμαύκας θα κλείσει γιατί έχει φθίνουσα πορεία . Εμείς θα βάλουμε το θέμα στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο προς συζήτηση, αλλά θα κάνουμε ότι μπορούμε για να πείσουμε την τοπική κοινωνία , να υποστηρίξει το δικό της σχολείο , εγγράφοντας εκεί όλα τα παιδιά που τώρα μεταφέρονται από την Καλαμαύκα στα δημοτικά σχολεία της Ιεράπετρας . Πρέπει το σχολείο να έχει εγγεγραμμένα περισσότερα από 10 παιδιά για να μην κινδυνεύει να κλείσει», μας είπε η αντιδήμαρχος κ Μαρία Ρουμελιωτάκη.
Η γνωστή ψυχολόγος κ Σταυρούλα Δελημπαλνταδάκη που κατάγεται από την Καλαμαύκα και με δική της επιλογή έχει εγγράψει το παιδί της στο σχολείο του χωριού της , υποστηρίζει ότι τα μικρά σχολεία στα χωριά έχουν πολύ μεγάλη αξία .
«Στην αρχή της καραντίνας το 2020, κατά την έναρξη της πανδημίας του κωρονοϊού, αποφασίσαμε να μετακομίσουμε στο χωριό μου, στην Καλαμαύκα Λασιθίου, προκειμένου ο γιος μας να έχει καλύτερη καθημερινότητα.
Επιλέξαμε να παραμείνει ο γιος μας σε αυτό το σχολείο και μετά τη λήξη της καραντίνας, γιατί εκτιμήσαμε ως εξαιρετικά τα οφέλη αυτού του μικρού σχολείου.
Τα λίγα παιδιά, ήταν δεμένα κι αγαπημένα μεταξύ τους, χωρίς ίχνος βίας, απρέπειας, διαταραγμένων και παραβατικών συμπεριφορών. Όποτε υπήρξε σύγκρουση ή άσχημη συμπεριφορά, ο εκπαιδευτικός σε συνεργασία με τους γονείς, το διαχειρίζονταν άμεσα, αξιοποιώντας εντός τάξης αλλά και οικογένειας, κάθε παράμετρο που θα μπορούσε να βοηθήσει τα παιδιά να ωριμάσουν και να αναπτυχθούν.
Η επικοινωνία με τον εκπαιδευτικό ήταν καθημερινή, άμεση, ανθρώπινη, ειλικρινής, φιλική και ουσιαστική. Εκείνος κι εμείς, μια ομάδα υποστηρικτική δίπλα στο παιδί.
Η εκπαιδευτική πορεία επίσης εξαιρετική, μια που το μάθημα γίνεται σε μορφή ιδιαίτερου σχεδόν, φροντιστηριακού τύπου. Η ύλη, αρκετά κεφάλαια μπροστά από τα σχολεία των πόλεων και με τα παιδιά να επιστρέφουν σπίτι με αρκετές από τις ασκήσεις τους λυμένες (κατά τη διάρκεια που ο δάσκαλος δίδασκε παιδιά άλλης τάξης). Ελάχιστες οι απορίες τους για το σπίτι, η μελέτη τους σύντομη και η κατάκτηση της γνώσης τάχιστη!! Το απόγευμα ελεύθερο για την οικογένεια και για τις δραστηριότητες τους.
Λόγω του μικρού αριθμού παιδιών, ο εκπαιδευτικός έχει τον χρόνο και τη δυνατότητα να παρατηρεί το κάθε παιδί και να ενημερώνει άμεσα τους γονείς για τυχόν αποκλίσεις ή δυσκολίες που παρατηρεί. Η πρώιμη παρέμβαση μπορεί να υλοποιηθεί εδώ, σε κάθε μικρή σχολική κοινότητα. Επιπρόσθετα, παιδιά με αναπτυξιακές, μαθησιακές και άλλες δυσκολίες, μπορούν εύκολα να ενταχθούν ομαλά σε ένα μικρό σχολείο, να τους δοθεί ο χρόνος και ο χώρος να αναπτυχθούν με τους δικούς τους ρυθμούς και σταδιακά ως τη λήξη του Δημοτικού Σχολείου να έχουν ωριμάσει και να έχουν κατακτήσει βασικές δεξιότητες για να μπορούν να προχωρήσουν στο επόμενο επίπεδο εκπαίδευσης. Η συμπερίληψη, η αλληλοβοήθεια, η αποδοχή, η αγάπη και ο σεβασμός στην διαφορετικότητα, σε ένα μικρό σχολείο μπορούν να επιτευχθούν πολύ γρήγορα κι εύκολα, ωφελώντας ποικιλοτρόπως όλα τα παιδιά.
Ζούμε την ευλογία να ξυπνά το παιδί μας μες στην χαρά κάθε πρωί για να πάει σχολείο και να γυρνά κάθε μεσημέρι μες στον ενθουσιασμό!! Το πρωί το αποχαιρετάμε έχοντας την αίσθηση ότι το αφήνουμε στον μικρό παράδεισό του! Η μάστιγα όλων των σχολείων, ο ενδοσχολικός εκφοβισμός, απλά δεν υπάρχει. Περιστατικά βίας, παραβατικότητας, διαταραγμένες συμπεριφορές, επικίνδυνα περιστατικά, δεν έχουν ποτέ συμβεί, στα 4 τελευταία τουλάχιστον χρόνια που εμείς ζούμε στην Καλαμαύκα. Εδώ, τα παιδιά βιώνουν όμορφα και γαλήνια την παιδική τους ηλικία, με την αθωότητα και την ασφάλεια που τους αξίζει και χρειάζονται για να αναπτυχθούν ομαλά. Είναι σε μια σχολική πραγματικότητα παραμυθένια, τελείως διαφορετική με εκείνη των παιδιών στα σχολεία των μεγάλων πόλεων.
Όλοι καμαρώνουμε για το μικρό σχολείο του χωριού μας, όπως θαυμάζουμε τα σχολεία άλλων χωρών, με τα ολιγομελή τμήματα, τα εργαστήρια κοντά στη φύση, το παιδαγωγικά όμορφο περιβάλλον και την έμφαση στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης των παιδιών», μας είπε η κ Σταυρούλα Δελημπαλνταδάκη..
Φέτος, απρόσμενα, υποστηρίχτηκε η λειτουργία ολοήμερου σχολείου, με τη συνδρομή και δεύτερου εκπαιδευτικού. Το ίδιο απρόσμενα δημοσιεύτηκε στον Τύπο μόλις δυο μέρες πριν, ότι το σχολείο της Καλαμαύκας κλείνει, με εισήγηση της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
«Νοιώσαμε απέραντη θλίψη κι απογοήτευση διαβάζοντας τα επιχειρήματα που υποστηρίζουν ότι αυτό αποφασίστηκε για το καλό των παιδιών(!), απαξιώνοντας τα μικρά σχολεία, τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς αλλά κι εμάς τους γονείς που επιλέγουμε να πηγαίνουμε τα παιδιά μας σε αυτά τα μικρά σχολεία.
Κατά τον εισηγητή, τα μικρά σχολεία καταδικάζουν μαθησιακά τα παιδιά, μια που τα φτωχά μαθησιακά αποτελέσματα δεν ικανοποιούν ούτε τον ίδιο, οι αναπλητωτές εκπαιδευτικοί δεν έχουν καμία εμπειρία και για τη διαχείριση μονοθέσιων σχολείων, δεν υπάρχουν μέντορες, σύμβουλοι, εργαστήρια, συντονιστές, οπότε για το «καλό των παιδιών, κλείνουν».
Οι δάσκαλοι δεν εκπαιδεύονται στη δημόσια διοίκηση φορέων και υπηρεσιών. Όταν κάποιος εκπαιδευτικός απαιτείται να διοικήσει ένα σχολείο, μονοθέσιο ή μη, χρειάζεται τεχνική υποστήριξη και συμβουλευτική, δεν κλείνουμε το σχολείο» μας είπε μεταξύ άλλων η ψυχολόγος κ Σταυρούλα Δελγμπαλνταδάκη.
ΝΙΚΟΣ ΠΕΤΑΣΗΣ
